Мейірім (мысал) Мүз сүп-суық. Күн ұзақ шатырға ілініп, міз бақпай тұра беруден жалық- пайтын. Балалар қызығып ұстағысы келсе, өзінің сүп-суық денесімен қарып алатын. Оған адамдардың мейірімі жетпей- тін еді. Ол өткен-кеткеннен мейірім күтіп ұзақ тұрды. Мейірім үшін өзін құрбан етуге, еріп су боп кетуге бар еді. Көктем келді. Күн шықты. Күн жер бетіндегі тірліктің бәрін бірдей көретін. Кенет мұзға көзі түсті. Сол-ақ екен, күлімдеді. Неткен сұлу! - деді Күн. - Сен де, - деді Мүз. Мұздың тұла бойы балқып, бірте-бірте еріп бара жатты. талдау 3сөйлем берем

ududufivuv ududufivuv    1   03.02.2022 20:24    0

Другие вопросы по теме Қазақ тiлi