Як апісвае аўтар-апавядальнік сваю першую сустрэчу з Міцем Бокуцем? Што адчуваў Стась, калі пачаўся ўрок? Чаму ён так пакутаваў?

Вясковага хлопчыка вельмі ўразіў знешні выгляд Міці Бокуця: плашчык, кепачка, шалік, скураны партфель, акрамя гэтага ён вельмі адрозніваўся ад аднагодкаў сваёй знешнасцю — ён быў вельмі бледны, у акулярах. Стасік быў вельмі здзіўлены, што навічка садзяць побач з ім на першай парце. А на пачатку ўрока ён нават адчуў “нейкую нядобрую засцярожанасць.” Міця не размаўляў з ім, а ўважліва слухаў настаўніцу, быў засяроджаны і глыбокадумны. А калі настаўніца задала нялёгкае пытанне, бліскуча адказаў на яго і падзяліўся з класам, што піша вершы. Стасік адчуў сваю мізэрнасць, і няўдаласць, бо ён таксама пісаў вершы, але навічок яўна мог яго засланіць, хлопца ўзяла зайздрасць.