Янка Брыль Memento mori тест
1. Апавяданне “Memento mori” напісана ў:
1) 1947 г.
2) 1952 г.
3) 1958 г.
4) 1963 г.
5) 1966 г.
2. Дзеянне ў творы адбываецца:
1) на пачатку зімы 1941 г.
2) у чэрвені 1942 г.
3) позняй восенню 1943 г.
4) у студзені 1944 г.
5) летам 1945 г.
3. Фашысты помсцілі жыхарам вёскі за:
1) спалены штаб у воласці
2) чатыры падбітыя танкі
3) медсанбат, дзе загінула некалькі нямецкіх параненых афіцэраў ад куль партызан
4) узарваны вайсковы эшалон
5) калону грузавікоў са зброяй, якая была знішчана выбухам бомбы
4. З вёскі, якую спалілі немцы, уцалела толькі:
1) трое мужчын, што паехалі на балота забіраць сена для кароў і авечак
2) хлапчук, які выпаўз баразной у загуменныя кусты
3) чатыры жанчыны, якія хадзілі ў горад праведаць родных
4) старшыня сельсавета, які па справах быў у суседняй вёсцы
5) дзед, які заначаваў у сваяка на далёкім хутары
5. “Бандай” зондэрфюрэр называе:
1) жонку і дачку печніка, яго суседзяў
2) знаёмых печніка з суседняй вёскі
3) усіх жыхароў вёскі
4) партызан з навакольных лясоў
5) чырвонаармейцаў, якія змагаліся з захопнікамі
6. Кожную раніцу жандар абшукваў печніка, які рабіў печ, і знаходзіў у яго кішэнях:
1) бутэльку з вадой
2) гадзіннік
3) крэсіва
4) самасад
5) кавалак чорнага хлеба
7. Вобраз печніка ў апавяданні створаны пры дапамозе:
1) партрэта
2) падрабязнай аўтарскай характарыстыкі
3) дыялогу
4) унутраных маналогаў
5) яго ўчынкаў
8. У творы вырашаюцца праблемы:
1) сапраўдных і ўяўных каштоўнасцей у жыцці грамадства
2) сямейнага і грамадскага
3) маральнага выбару чалавека
4) вернасці сваёй сям’і, адказнасці за будучыню свайго роду
5) гераізму і подзвігу, жыцця і смерці
9. “Пад чорнай навіссю броваў ажылі нарэшце вочы”. Падкрэсленыя словы з’яўляюцца:
1) паралелізмам
2) гіпербалай
3) аксюмаранам
4) метафарай
5) метаніміяй
10. Для твора характэрна (-ы):
1) стройны сюжэт, выкарыстанне прыёму трагічнасці
2) дынамічнае развіццё дзеяння
3) урачыста-жалобная танальнасць апавядання
4) наяўнасць рэтраспекцый, разгорных партрэтных характарыстык герояў
5) лаканічнасць маўлення, строгасць у адборы вобразна-выяўленчых сродкаў