Разместите цитаты с творогом от поверхности за развитием под тренажер по апавяданне якуба коласа хмарка​

Казка пачынаецца эпіграфам, радкамі верша Янкі Купалы: «Не шукай ты шчасця, долі на чужым далёкім полі».

Ціхім летнім ранкам нарадзілася Хмарка. З вышыні ёй здавалася ўсё на зямлі прыгожым і шчаслівым. Не заўважала, з якой надзеяй пазіралі на яе каласкі пажоўклага жыта. Радасная, светлая Хмарка плыла ўсё далей і далей. Пад вечар апынулася сярод высокіх гор. Скала спытала Хмарку, што тая бачыла. Хмарка пачала гаварыць пра шчаслівае жыццё на зямлі. Арол не пагадзіўся з ёй: «Там палі выплакалі апошнія слёзы, каб даць табе жыццё, шчаслівая Хмарка! I цяпер там нават расы не бывае. Але не для таго назначаліся слёзы, каб радзіць цябе на свет для бадзяння па чужых краях...»

Паплыла далей Хмарка, але яна ўжо не адчувала сябе шчаслівай. Доўга хадзіла па свеце і нідзе не было ёй супакою. Нарэшце вярнулася туды, дзе нарадзілася. «Пажоўклыя палі, сухія травы, пагарэлая збажынка гаротна віталі Хмарку». Зажурылася яна, пацямнела і заплакала.

Стары Дуб сказаў Буслу, каб той моцна наказаў дзецям не бадзяцца дарэмна па свеце, у родным кутку работы хопіць кожнаму.

Подробнее - на -