Описание глечыка ( из аповесци журавлины крык) и поведение на войне

Глечык малады баец, яшчэ зусм наны, нясмелы хлопец. Апынушыся атрадзе абароны, ён саромеецца адчувае сябе няемка, внавата.

Глечыка непакоць унутраная рана, хоць ён нкому пра яе не распавядае. Ён пакутуе адзноце, слухае ншых, але сам пра сваё гора не гаворыць. Ён пакрыджаны на сваю мац, якая, на ягоную думку, здрадзла пакойнаму бацьку. Пасля таго, як яго забла токам, яна сабралася зно выйсц замуж нават запрасла мужчыну на свята. Але потым пачалася вайна, мац зно засталася адна з маленькай дачкой. Глечык зразуме, што час вайны яму патрэбна ратаваць сямю, але колшняя крыда сё ж не праходзла.

Глечык у аповесц загну апошнм з групы. У чаканн сваёй смерц ён раптам чуе крык жураво у небе, як кранае яго за душу. Малады хлопец успамнае лепшае, што было яго жыцц. Яму цяжка свядомць, што сё скончылася, хворай яму не давядзецца бачыць н мац, н сястрычку. Наздагон за чарадой ляце падбты, адсталы журавок з пранзлвым крыкам. Глечык пабачы у м сябе вобраз кнутай см, пакнутай на смерць маладой стоты, якая прагне жыцця.

Тым не менш, не гледзячы на журботу боль, Глечык мужна трымаецца да самага канца, паказашы сябе не тольк пригодным вонам, але моцным чалавекам.