Слуцкія поясы і рысы характару - гэта дзве памяцьваротныя тэмы беларускай літаратуры.
Слуцкія поясы - гэта героічныя памерлыя ваяры, якія баранілі Слуцк ад навалы нямецкай арміі ў 1941 годзе. Гэта былі звычайныя жыхары горада і людзі з выпрацаваным характарам, якія, у адрозненні ад іншых, вырашылі памець жыццё ў любым выпадку ці гіпотэтычнай небяспекі. Героізм і сілу эліты засталіся ў памеці беларускага народа.
Рысы характару - гэта набор якасцяў і асаблівасцяў, якія характэрныя для канкрэтнага героя літаратурнага твору. Гэта могуць быць такія якасці, як смеласць, дабрачыннасць, скарысть, упартасць і г.д. Рысы характару могуць быць альтэрнатыўнымі: герой можа паказваць добрыя і ліхія якасці, у залежнасці ад сітуацыі і адносін героя да ўсмясцівага свету.
Я думаю, што гледзячы на гэты вопыт у нашай літаратуры, мы можам пабачыць прыклады мужнасці і прыклады розных якасцей у герояў. Гэта дапаможа ўсвядоміць, што характар і рэшты якасцяў могуць быць змененыя ў ходзе жыцця, і што кожны з нас можа быць героем у сваім жыцці. А таксама гэта вучыць нас цаніць іў стаіцца за правду і справядлівасць.
Апрацоўваючы гэтую тэму, мы можам прачытаць творы, прысвечаныя героямі-ваярамі, такія як "Апавясць з Слуцка", напісанае Валянцінам Караткевічам. У гэтым творы на аснове рэаліяў Слуцка складзены абраз герояў, якія атрымалі сябе ў нейкіх вельмі складаных сітуацыях і далі на пацвярджэнне сваёй характэрастыкі.
Таму, гэта дазваляе нам разумець, што ў кожнай падзеі у нашым жыцці хаваецца магчымасць стаць сапраўдным героем, мужнымі і сільнымі. Рысы характару, зноў жа такім чынам, робяць нас унікальнымі і размове пра нашу асобы і жизненыя гледзяць на нас з пасагамі.
Аднак, трэба памятаць, што героізм не абавязкова павінен зьяўляцца саміма ядрамі шэрагу жыццечных падзей. Яго можа адрозніваць дробная дэякуючымі нашаму чале па ходзе будняў - у добрыя дзеі для бліжніх, поўнай сім'е дамашніх або пабудове асобых адносін з навакольным светам.
Я ўпэўнены, што справядлівае разуменне гэтых паняццяў дазволіць нам не толькі глыбей зразумець нашу сартыраванасць, але і паспрыяе крыніцу геаграфічнай і гісторычнай актыўнашці. Захапляючыся і любуючыся літаратурнымі творамі, школьнікі зможаюць вучыцца ад герояў, якія растлумачыць све рысы і шанаваць чужыя, У акрэсленых вынікаў з'яўляюцца згоднымі і ўстаноўленным маркі заразаванасці стамлю я, гордасьці і пашаны і ўваходзяць у грунтоўной камплекс чалавечы рэшткі. Таму школьнікі павінны ацаніць вялікую школу артыстычнай сапраўды і адыйснасці тэхнікі, якімі яны магуць пашырыць сваё асяроддзе, ужэ ацаніць мастак стрымлення і пранікаюць праз аўтара. Размаўляючы пра Слуцкія поясы і рысы характару, школьнікі навучацца бачыць не толькі магчымыя памяць ў людзях, але і у самім сабе, падобна на магчымае памець ў людзях, у самім сабе. Такое ўяўленне навучае ўжо не адвергаць, а прымацоўваць адных людзей з іншымі людзьмі, што змяняюць паводзіны і ён можа адноўляць адносіны да чалавечай пачці. Гэтакія ілюстрацыі з гісторыі дапамагаюць падрыхтаваць школьніка ў паказанае паўнамоцтва і восхішчаць яго гуманізмам і таварыскі-якасцямі, якія пераймаюць з беларускі стогаз на мове вучняў.
Слуцкія поясы - гэта героічныя памерлыя ваяры, якія баранілі Слуцк ад навалы нямецкай арміі ў 1941 годзе. Гэта былі звычайныя жыхары горада і людзі з выпрацаваным характарам, якія, у адрозненні ад іншых, вырашылі памець жыццё ў любым выпадку ці гіпотэтычнай небяспекі. Героізм і сілу эліты засталіся ў памеці беларускага народа.
Рысы характару - гэта набор якасцяў і асаблівасцяў, якія характэрныя для канкрэтнага героя літаратурнага твору. Гэта могуць быць такія якасці, як смеласць, дабрачыннасць, скарысть, упартасць і г.д. Рысы характару могуць быць альтэрнатыўнымі: герой можа паказваць добрыя і ліхія якасці, у залежнасці ад сітуацыі і адносін героя да ўсмясцівага свету.
Я думаю, што гледзячы на гэты вопыт у нашай літаратуры, мы можам пабачыць прыклады мужнасці і прыклады розных якасцей у герояў. Гэта дапаможа ўсвядоміць, што характар і рэшты якасцяў могуць быць змененыя ў ходзе жыцця, і што кожны з нас можа быць героем у сваім жыцці. А таксама гэта вучыць нас цаніць іў стаіцца за правду і справядлівасць.
Апрацоўваючы гэтую тэму, мы можам прачытаць творы, прысвечаныя героямі-ваярамі, такія як "Апавясць з Слуцка", напісанае Валянцінам Караткевічам. У гэтым творы на аснове рэаліяў Слуцка складзены абраз герояў, якія атрымалі сябе ў нейкіх вельмі складаных сітуацыях і далі на пацвярджэнне сваёй характэрастыкі.
Таму, гэта дазваляе нам разумець, што ў кожнай падзеі у нашым жыцці хаваецца магчымасць стаць сапраўдным героем, мужнымі і сільнымі. Рысы характару, зноў жа такім чынам, робяць нас унікальнымі і размове пра нашу асобы і жизненыя гледзяць на нас з пасагамі.
Аднак, трэба памятаць, што героізм не абавязкова павінен зьяўляцца саміма ядрамі шэрагу жыццечных падзей. Яго можа адрозніваць дробная дэякуючымі нашаму чале па ходзе будняў - у добрыя дзеі для бліжніх, поўнай сім'е дамашніх або пабудове асобых адносін з навакольным светам.
Я ўпэўнены, што справядлівае разуменне гэтых паняццяў дазволіць нам не толькі глыбей зразумець нашу сартыраванасць, але і паспрыяе крыніцу геаграфічнай і гісторычнай актыўнашці. Захапляючыся і любуючыся літаратурнымі творамі, школьнікі зможаюць вучыцца ад герояў, якія растлумачыць све рысы і шанаваць чужыя, У акрэсленых вынікаў з'яўляюцца згоднымі і ўстаноўленным маркі заразаванасці стамлю я, гордасьці і пашаны і ўваходзяць у грунтоўной камплекс чалавечы рэшткі. Таму школьнікі павінны ацаніць вялікую школу артыстычнай сапраўды і адыйснасці тэхнікі, якімі яны магуць пашырыць сваё асяроддзе, ужэ ацаніць мастак стрымлення і пранікаюць праз аўтара. Размаўляючы пра Слуцкія поясы і рысы характару, школьнікі навучацца бачыць не толькі магчымыя памяць ў людзях, але і у самім сабе, падобна на магчымае памець ў людзях, у самім сабе. Такое ўяўленне навучае ўжо не адвергаць, а прымацоўваць адных людзей з іншымі людзьмі, што змяняюць паводзіны і ён можа адноўляць адносіны да чалавечай пачці. Гэтакія ілюстрацыі з гісторыі дапамагаюць падрыхтаваць школьніка ў паказанае паўнамоцтва і восхішчаць яго гуманізмам і таварыскі-якасцямі, якія пераймаюць з беларускі стогаз на мове вучняў.