Анализ верша "Мора" Цётка Не такое цяпер мора,

На такі у хвалях шум:

Цяпер бурна, страшна мора!

Хваля поўна дзікіх дум.

Мора вуглем цяпер стала,

Мора з дна цяпер гарыць,

Мора скалы пазрывала,

Мора хоча горы змыць.

Мора злуе, крэпнуць хвілі,

З дзікім шумам бераг рвуць;

Гром грыміць за вёрсты-мілі,

З мора брызгі ў неба б'юць.

Месцам хваля стогнам рыкне,

Месцам плач сарвецца з губ,

Месцам бераг болем ікне,

Гром грыміць у тысяч труб.

Мора зброіцца палкамі,

Шум русалак разбудзіў,

Запаліўся смок агнямі,

Неба чорны гнеў пакрыў.

Бог сярчае: злая бура

Псуе вельмі святы сон.

Б'ецца, рвецца ўся натура,

Аж дрыжыць нябесны трон.

Трон дрыжыць, не спяць прарокі,

Бог склікае святы сход;

А там радзяць, што аблокі

Мусяць штурм пусціць у ход.

Бой пачаўся. Войска бога

Залпам паліць ў горды хвіль...

Мільён згіне, — нова змога

Расце крэпка праз сто міль.

Растуць сілы мора злога,

У размаху відзен гарт;

Не адступяць войскі бога...

Бой пачаўся не на жарт.

Такі бой вякамі жджэцца,

Такі бой гігантаў дасць,

Ў такім баю толькі грэцца,

Ў такім баю толькі пасць.

Схема аналіза:
1. Про что идет речь в стихе
2. Тема и основная мысль
3. Лирический герой
4. Какая лирика (грамадзянская, философская, интимная, пейзажная)
5. Образно-выразительные средства
6. Название
7. Собственное мнение

calimova123    1   20.10.2020 01:52    276