Жаз шыға бәріміз тоғайға барамыз. Бір-бір құшақ отын көтеріп
келеміз. Ең алдында - апам, содан кейін шулаған біздер, күліп-
ойнап келеміз. Ол шақта қыстық шөпті де жаздай арқалап
тасып, қораны маяға толтырып қоятынбыз. Қысқы соғым мен
ұн ғана әке-шешеміздің мойнында. Огород, шұрқыраған қаз-
тауық, екі сиыр мен ұсақ малымыз бар.
Апамның теректен ойып жасаған келісі мен ескі атауы бар
еді. Шынымды айтсам, бізді асыраған – осы келі мен астау.
Тіпті бізді ғана емес, ертеректе әкемізді, оның іні-
қарындастарын асыраған – осы келі мен астау екен. Ол тіпті
әкемнен де үлкен. Олар апамның төркінінен Алтайдың арғы
бетінен келген аса қымбат заттары болатын составить во к тексту​

dok12369    2   28.04.2020 09:00    6