Ғы тақырыптағы мәтінмен салыстырыңдар. 7. Мейірім (мысал) Мұз сұп-суық. Күн ұзақ шатырға ілініп, міз бақпай тұра беруден жалық- пайтын. Балалар қызығып ұстағысы келсе, өзінің сұп-суық денесімен қарып алатын. Оған адамдардың мейірімі жетпей- тін еді. Ол өткен-кеткеннен мейірім күтіп ұзақ тұрды. Мейірім үшін өзін кұрбан етуге, еріп су боп кетуге бар еді. Көктем келді. Күн шықты. Күн жер бетіндегі тірліктің бәрін бірдей көретін. Кенет мұзға көзі түсті. Сол-ақ екен, күлімдеді. - Неткен сұлу! - деді Күн. - Сен де, - деді Мұз. Мұздың тұла бойы балқып, бірте-бірте еріп бара жатты.