Сочинение на казахском языке "зимние каникулы"

Қыс мен - сиқырдың кезінің. Аяз менің тереземді причудливыми қастармен разрисовал. Соң тереземен жеңілтек және невесомо қылаудың аспанынан деген құлайды. Тал-шыбықтар оларды тармақтармен іліп әкетеді. Барлық біздің көшеміз қыстыгүні необычайно мерекелік. Ғой саябаққа деген шық-.  Как ғой анда жөн. Елочки салтанатты қардың тондарын киді. По-особому қайыңды аллея әдемі. Ол арада күннің көздерімде жарқылдақ үлбіреуік, ақ қарлы қармен принаряжена. Жайма-шуақ сәулелермен қайыңның ақ жарықтандыр- діңдерінен көздерде рябит. Баста қарға несколько жас тармақтар жатады. Тезірек барлық, мында жақында қайыңды бүршікпен және сырғашықтармен әлдеқандай құстар азықтанды. Ана, кім ша қысқы саябаққа барады, шүбәсыз сияқты, не қыс сол зәулім сотворенный әлдеқандай бейтаныс сиқырлаушымен жиылыс. Қысқы саябақтың арба- көркіне қарамастан, маған отчего-то қамықтырғыш. Қысқы күн олай тез отырады, және міне уже бару пора үй. Ғой жылдамырақ жат- ұйықта-, сол ертеңгі күн келеді, ал кейін мектептің мен достармен тағы жөнелемін арада қонақтар қыс және үйдің тапсырмасының.