Ә) Шыңғырлауды көргенде: «А, Шыңғырлау, жыл өзі ескен жоқ. Шыңғырлау, сен өсірдің» - деп үш айналын
Шыңғырлаудың суына қолын малып отырып: «Шыңғырлау
өкпелер, аттың ерін ал, қонайык, ат суарып, аунап-кунан
кетейік», - деген екен.
Б) «Ай, Жанарыстан, жырымдай суға бола шетте калдын-ау.
есіл ерім-ай», - деп бір төбеге келіп жылап тұрған екен.