Әсемпаз болма әрнеге
Әсемпаз болма әрнеге,
Өзіңде бармен көзге ұрып,
Өнерпаз болсаң, арқалан.
Артылам деме өзгеден.
Сен де бір кірпіш дүниеге,
Күндестігін қоздырып,
Кетігін тап та, бар қалан!
Азапқа қалма езбеден.
Қайрат пен ақыл жол табар
Ақырын жүріп, анық бас,
Қашқанға да, қуғанға.
Еңбегің кетпес далаға.
Әділет, шапқат кімде бар,
Ұстаздық қылған жалықпас
Сол жарасар туғанға...
Үйретуден балаға.
О чём стихотворение? ​

Будь разборчив в пути своем;

Если ты талантлив — гордись

И надежным лишь кирпичом

В стену строящуюся ложись,

Убегающий видит путь,

Догоняющий вслед спешит.

Воля с разумом их ведут.

Справедливость — вот свет души.

Если воля есть, ум живет.

Доброты же и правды нет,—

Впереди огонь, сзади лед,

И никак не уйти от бед.

Удержи корысти порыв,

Похвалы не ищи, смотри—

Недостатки искусно скрыв,

Лишь в борьбе победу бери!

Волю дав хвастовства словам,

Не мечтай других превзойти;

Возбуждая зависть, и сам

Оступиться можешь в пути,

Тверже ногу, шагай смелей,—

И тогда не погибнет труд:

Речи тех, кто учит детей,

Как зерно в земле, прорастут.