Перевести текст . төр - қонақбөлменің жоғарғы жағы. ол - жасы үлкен , қонақтар отыратын сыйлы орын. қазақ үйге келген қонақты "төрлетіңіз"! "төрге шығыңыз! " - деп қарсы алады. көрпе төсеп, жастық қойып, төрге тырғызады, құрмет көрсетеді. қазақ халқында дастарқанға үлкендерден бұрын отыру ұят саналады. себебі алдымен ақ сақалды ата мен ақ шашты әжені сыйлап, төрден орын береді. үлкен кісілер - көпті көрген, сыйлы кісілер. қазақта "төріңнен қарт кетпесін" деген сөз бар. себебі қарт тілегін айтып, батасын береді. төрде қарттар, одан төмен жастар отырады. тамаққа да үлкендерден бұрын қол созуға болмайды. ол - әдепсіздіктің белгісі. дастарқанда үлкендермен жарысып сөйлеу де ұят саналады. қазақ дастарқаны дос, бауыр, туыс қана емес, кез келген ға ашық. қазақтар бір - бірінің үйіне барып,жиі араласқанды ұнатады. әсіресе ата-анасын әрқашан құрметтеп, үйіне шақыру, төрге отырғызу - қазақ үшін әрі міндет, әрі парыз. өйткені дастарқан - жақсылықтың басы, куаныштың белгісі.
Перевод (смысловой, не дословный).
Тор (почетное место) - место в глубине зала напротив входа в комнату. Это место, где сидят старшие, а также почетные гости. Казахи встречают гостей, пришедших домой, со словами: «Проходите на тор (почетное место)!» Стелят лоскутное одеяло (көрпе), ставят подушки, сажают гостя на почетное место и относятся с почетом. Для казахов является постыдным садиться к столу раньше взрослых. Потому что сначала усаживают на почетное место уважаемых дедушку с бабушкой. Старшие – уважаемые люди, повидавшие жизнь. У казахов есть фраза «Пусть старец всегда будет у тебя почетном месте (дословно: пусть твой тор не пустует)». Потому что он дает благословление. На почетном месте располагаются старцы, пониже - молодые. И нельзя начинать кушать вперед старших. Это – показатель невоспитанности. Также считается постыдным перебивать разговоры старших. Казахский дастархан открыт не только для друзей и родственников, но также и для любого человека. Казахи любят ходить в гости друг к другу и тесно общаться. А также долг и обязательство любого казаха – всегда уважать родителей, приглашать в гости и усаживать их на почетное место, потому что дастархан – исток блага и знак радости.