(переведите на ) мені көргенде,кішкентай қара жылап жіберді. -өй батыр,неге жыладың? -біреу жәбірледі ме? жоқ,аға,- деді бейтаныс өксігін баса алмай.-қарным ашты. - үйіңді таба алмай жүрсің бе? -жоқ мен он бесінші пәтерде тұрамын.мына мысық жеп қоя ма енді байқадым.ң қолында торғайдың сарыауыз,үрпек щик-щик етеді.-мұны қайдан алдың? -бірінші қабаттың .өздері үшеу екен. екеуін соняның мысығы жеп қойды. -үйіңе апармадың ба? -апардым.әкем мен анам көшеге таста деп ұрысқан соң жүрмін.-есімің кім? -болат.-онда бұл маған бере ғой,өзің үйіңе бар.- далаға тастап кетпейсіз бе? - деді болат көздері жыпылықтап.- жоқ,айналайын.өйтсем қалмаймын ба? үйге кірі бергенімде,"аға,аға" деген болаттың үні жетті құлағыма. - о, не, болатжан? - деген не? -қайырымдылық қасиет,-дедім аузыма басқа сөз түспей. менің есіме сол кезде кішкентай болат түсті. құстың білген сәбидің ертең туған елінің ойлайтын азамат болатындығы көңіліме қуаныш ұялатты.