P/c Шығармадан үзінділер
Идеясы, шығармада
көтерілген әлеуметтік-
қоғамдық мәселе
1
2
Көктем шыға, колхоз жұмысына біз де араласқанбыз...
Біз, өгіз үстіндегі балалар, көзіміз мөлт-мөлт етіп жас
үйіріліп, тамағымызға өксік тығылып, бас көтере
алмаймыз. Әйелдерге қосылып жылауға «еркектік»
намысымыз жібермейді. Өйткені алғаш соқаға шыққан
күні Аян:
- Жылауды әркім біледі. Мықты болсаң, нағыз
еркектерше қиыншылықта жыламай бақ, – деген.
Сондықтан «жасық» екенімізді білдірмеуге тырысамыз.
Қу соғыстың бесіктен беліміз шықпай жатқанда-ақ,
біздің жүрегімізге салған жарасы қаншама еді. Сол
жараның тыртығы өмір бойы удай сыздап, жанға батып
өтер еді-ау. Еш уақыт ұмытылмас. Асыр салар балғын
шағымызда тағдыр біздің қабырғамызға да бар зiлiн
салды ғой. Сонда да болса басқамыздан гөрі Аянға қатты
батып еді. Тағдыр оған деген ештеңесін аямады...
Бұл жолғы қаралы қағаз ешкімнің үйінен зарлы жоқтау
айтатын дауыс шығарған жоқ. Бұл жолғы қаралы қағаз
Аянға келген еді...​

Masuki    3   17.02.2021 15:22    2