Отбасы – Отанымыздың ошағы Қазақ отбасында баланың ерте есеюіне көп көңіл бөлген . Баланы ерте жастан - ақ жауапты іс - әрекетке тартып отырған . Мысалы , бес жасында атқа мінгізіп , бәйгеге қосу , қазы баққызу , үлкендердің арасындағы дауды шешу , келіссөз жүргізу т.с.с. істерге бірге ертіп жүрген . Сондай - ақ қазақ отбасындағы бала тәрбиесін ұл тәрбиесі , қыз тәрбиесі деп жеке жеке мән беріп қарастыруда оның өзіндік ерекшеліктерінің ішіндегі маңыздысының бірі . Үлкенді құрметтеу отбасы мүшелерінің бір - бірінің тәрбиесіне жауапкершілік , борыштылық , адамгершілік сезімдерін туғызған . Қазақ отбасындағы арнайы жазылып бекітілмеген « заңдары » әке мен ұлдың , шенге мен қыз баланың , әке мен қыздың , қыз бен жеңгенің , келін мен ененің , келін мен атаның , нағашы мен жиеннің , бажа , жезде , бөлелердің арасындағы өзара қарым - қатынастары әрқайсысын әдептілікке тәрбиелеудің ерекше қымбат үлгісі іспетті . Егер жапон халқы басқалар үшін тұйық халық болса , онда агылшын халқы басқаларды қойып , өз ішінде тұйық халық . Олардың отбасындағы әр адам жеке өмірінің құпия болғанын қалайды . Бір сөзбен айтсақ , ағылшындықтардың саны - өз үйінен де жақын , яғни берік қамалмен тең . Басқа халықтар үшін жанұя қиыншылық пен қуанышты бірге болісетін ең басты байлык болса , ағылшын халқы қиыншылық кезінде жакындарынан көмек күте қоймайды . Тіпті жақындарына көмек көрсетуді өз жауапкершіліктеріне алмайды . Осы мәтіннен Тжб көмектесіңіздерші