Оңтүстік Қазақстан өңірлері , Сырдария , Шу, Талас өзендері жағалауларында мал шаруашылығын тұрмыспен ұштастырған дәстүр кең тарады. Жайылымдық жер аумағы жыл мезгіліне байланысты төртке бөлiндi: қысқы жайылым – , көктемгi жайылым – , жазғы жайылым – және күзгi жайылым – деп аталды.
Желтоқсанда көшпелілер өздерін қысқы азықпен қамтамасыз ету үшін сойды.
Қыста күннiң кенеттен жылынуы мен жаңбырдың жаууы, соңы аязға ұласуы белгiсi саналды.