Нұрсұлтан тек өз сыныбындағы ғана емес, мектептегі ең үздік окушының бірі болды, сабақты зор ынта-ықыласпен оқыды. Ол өзінің аса күштарлығын білетін ағайын-туыстары әкеп берген кітаптардың бәрін оқып шығуға жан-тәнімен кірісті. Жас кезінде Іле Алатауының баурайында жазғы демалыс күндерінде әкесіне көмектесіп жүргенде түнгнық жұлдызды аспан астында жанган алау манына түнеген романтикалық сәттері де болды. Әке-шешесі осы өлкеде ежелгі заманда өмір сүрген бабалардың берік түп-тамырынан сыр шертетін саликалы әнгімелер айтып, жан-дүниені тербейтін әндер шыркайтын, Кез келген қазак білмеуі ұят саналатын жеті ата туралы айтылатын, Үрпақтан ұрпаққа жалғасып, қазақтың өткені мен болашағын жалғап келе жаткан халықтын осы бір ауыр, бірақ үйлесімді тіршілігінің мәнгі және аса мәнді екенін сезінетін, Ол, әсіресе, ежелгі аныздар мен бабалардың наным-сенімдері туралы үлкендер айтатын әнгімелерді ықыласпен тындайтын. Кейінірек Нұрсұлтан Назарбаев өзінін кітаптарынын бірінде былай деп жазды: «Кейінгі кезде өзінің «пролетарлық» тегімен көкірек қағу баска бір нәрсенің салқынымен алмасты: кайткенде де өз тегінен «аксүйектік» касиет іздеп табу етек алды. Ондай біздің тұқымда болған емес. Мен - қойшылардың ұлымын, немересімін және шөбересімін. Демек, ешкандай аксүйектер әулетінен емеспін. Менің ата-бабаларымның бәрі де Алатау баурайында өмір сүрген».

arinahomich05    2   08.12.2021 08:08    2