Менин суекти калам алматы
сочинение с переводом

Алматы – қып-қызыл апортымен аты шыққан әсем қала. Ол кез келген адам жанына рахат сыйлап, адамды өзіне әсем дігімен баурап алатын мәдени орын дарымен де көрікті. Жері қандай байтақ болса, жаны да сондай дархан қала, жұмақ қала десек те артық емеc

Туған жердің түтіні ыстық» демекші, өнер мен білімнің, әдебиет пен мәдениеттің ошағына айналып, талай жастың көкірек көзін ашып, талантты тау тұлғаларды тәр бие леген, алақанға салып әлдилеген – Алматым менің

«Алматы… Алматы дегенде көз алдыма әсем де, ару биік таулары, мұнартқан Алатаудың бауырында жатқан түнгі Ал маты елестейді. Өйткені, Алматы Алатау дың ару қызы іспеттес. Сол Алатаудың етегінде жасыл кілемдей болып төселіп, жасыл желектер көмкерілген. Әсіресе, түнгі Алматы жақұт шамдарын жаққанда, тіпті, құлпырып кетеді. Әсіресе, көзге оттай басы латын ақ шамдары маған аппақ арманға алып ұшатын ақ қанат тардай көрінеді. Мен осы қалада туып-өстім. Алматы менің – сүйікті қалам. Мен – Алматымен мақтана мын, марқаямын. Өйткені, біреуді қолтығынан демеп, арма нын – асуларға, биіктерге жеткізген қала.

Алматы красивый город с именем красной ненависти. Это любимое место для всех, чтобы насладиться культурным наследием, которое привлекает людей. Неважно, насколько обширна земля, город похож на город и рай

 

Дым родной земли - это очаг искусства и образования, литературы и культуры, который раскрыл многие таланты молодежи, чинил талантливых горцев,

"Алматы ... По крайней мере, в Алматы, мои прекрасные и прекрасные горные горы, ночное небо в самой живой горе Алатау, Ведь Алматы - прекрасная дочь Алатау. У подножия Алатауской степи были заложены зеленые ковры. В частности, когда в ночных светильниках в Алматы получается освещение, оно даже брызгает. Особенно в глазах латинских белых огней я вижу белые крылья, которые летят в мои мечты. Я родился и вырос в этом городе. Алматы мой любимый город. Я горжусь Алматы, я знаменитость. В конце концов, это город, который поддерживает кого-то, связываясь с горами и башнями.

Объяснение:

Менің сүйікті Алматым! Сені жолдағы кептелісіңе жақсы көрем бе екен, болмаса қалың шаңыңды жақсы көрем бе екен? Əйтеуір, көңілім бір өзіңе бұрып тұрады.

Бір топ индивидтер əдеттегі қарқынмен əлдеқайда кетіп барады. Əдеттегідей бір дүниеден құр қалғандай асығып жүр. Күйбең тіршілік. Сан дүние ойланып келе жатқанда, бір сəт кілт тоқтай қалды. Бəрінің назарлары бір нүктеге қадалды. Енді олар қарқындарын жылдамдатып, жүгіре бастады. Үлкені болсын, кішісі болсын жай ғана аялдамада тұрған автобусқа мініп үлгеру үшін жүгірген еді. Күлкілі əрі қызық. Мұны көргенде Алматыны бұрынғыдан да қатты жақсы көріп кетемін.

Бұл құбылыс Алматылықтар үшін ерсі емес. Қайта аялдамада тұрғандар жүгіріп келе жатқандарды көріп, автобусты 5 секундқа болсын кідірте тұрады. Олар бір-бірімен сол аялдамада, күннің сол уақытында мың рет кездескен болуы мүмкін. Бірақ танымайды. Алматыны осы үшін жақсы көремін: климаты қолайлы мегаполис болғаны үшін. Мегаполис болған соң, қай жағынан болсын даму бар ғой, бəсеке бар. Мейлі ол жеке планда болсын не мансап жолында болсын. Əлемнің кез-келген түкпірінде тұруға мүмкіндігім болса да, Алматыда тұрушы едім. Себебі, Алатаудың таулары күніге ерекше қуат беріп тұратындай маған.