Мәтінді тыңда. Түсініп оқы. Тақырып кой. Шеген менің аяғымдағы толып жаткан жара мен жарықтарын көріп, басын шайқады да: Уай, мынауың болмайды, - деді, «түсінемісің» дегендей, көзіме кадала карап. Ең ал- дымен, адамға бас керек. Онсыз өмір оған молданың көрінен де қараңғы болады. Онсыз өмір «Құраннан» жаман, түсіне алмайсың. Екінші бізге аяқ керек. Қашсаң кұтылатын бол, кусаң жететiн бол. Керек боп калса, кұстай ұшатын бол! Мынадай табан бола ма екен! Кырык тесік! Аяғынның жалпы бітімі жаман болмағанмен, қазіргі халi қанағаттанарлық емес деп танимын. Жата тұр құмның үстінде. Мен казiр келем, - деп, Шеген қалаға қарай жугіріп кетті. - - Дәрі әкеледі. Екі күнде жазып береді! - деді Бораш ұзай берген Шегенге риза көзбен карап. Жүзіндегі күрсініс ізі осы арада ғана түгел бір жойылып кетті. Сен қалай ақсадың? - дедім Борашка iскен оң тізесіне колымды апарып. Әй апам кораның төбесінен құлатып жіберді. - «Әй апасы» өгей шешесі екенін түсіндім де одан арғыны казбалағаным жоқ. Бораш нып бітіп келе жаткан оң тізесін сипалай отырып: - шорла- Соканың үстіне құлап түстім... Шеген ағам жазды ғой әйтеуір... Енді бір айда жүруге жарайсың дейді...Балык майынан жазылды. Тіпті жазылып қалып еді, әнеугүні дегдом ұстап ала жаздап, содан қашқанда тағы булдiрiп алдым, деді. - Бул жолы өзінің қашып құтылғанына мақтанатындай жымиып та койды. - - Мен де керемет жүйрікпін! дедім мақтанғым келіп кетіп. Ойбай... Шегендей емес шығарсың... Шеген кайда!? Ол. Ол ағып бара жатқан машинаны куып жетіп, асылып кете береді! Бiреу керiп калса, қарғып түсіп, кете беруi де түк емес. Ол әншейін желаяк! дедi Бораш масаттана сөйлеп. (F. Mycipenoe) - выпишите местоимения и составьте с ними предложения