Ұлы адамдардың өмірінен эссе​

Неміс жазушысы Теодор Фонтане редактор болып жұмыс жасап жүрген кезінде бір ақыннан хатқа салынған өлеңдер топтамасын алады. Хатта әлгі адам: «Мен өлеңдерімнің арасына үтір қойған жоқпын. Өйткені оны қажетсіз деп санаймын. Керек деген жерлерге өздеріңіз қойып аларсыздар», – деп жазыпты. Сол хатты өлеңдерімен бірге авторына қайтарып жіберген Теодор: «Келесіде тек үтірлерді ғана жіберіңіз. Ал өлеңдерді өзіміз жазып аламыз», – деп ескертіпті.

Объяснение:І Петр сарай әзілкеші Балакиревтен бір мәселе жөніндегі пікірін білгісі келеді. Алайда әзілқой кісінің жауабы дұрыс болғанымен, ол патшаға ұнамай қалады. Сөйтіп ол Балакиревті қамауға алуға әмір етеді. Кейіннен оның сөзінің растығына көзі жеткен Петр әзілкешті босаттырып алады. Арада біраз уақыт өткеннен кейін патша Балакиревті қайтадан шақырып, одан ақыл-кеңес сұрайды. Жауап берместен бұрын есік жақта тұрған сақшыларға бұрылған Балакирев:

–Ал, ағайындар, мені тезірек қамауға алыңдар! – деген екен.