Казахский стих про алмату 4 строчки

Бұл қаланың есімі алты-ақ әріп,

Алты әріпке қандай мін бар тағарлық.

Шапсам әлі көшеңді дүбірлетер,

Құла тайы шабыттың қалса да арып.

Кірбең тартып тұрса да таң қабағы,

Сүймейтіндер бар ма осы нән қаланы.

Күні бойы жанымды қайғы мүжіп,

Түні бойы шайтанның арбады әні.

Байқайсың ба?

Серт өзге, ант басқа,

(Ажыратып білмедім танып баста)

«Ақын бол» деп ауылдан алып келді,

Құдай ұрғыр арманым алып қашпа.

Тірлік «сырын» кімдерден үйрендік кем,

Пендеміз ғой әр таңнан күйбең күткен.

Алматы жек көре алмайтыным –

Еліктей ерке қызын сүйгендіктен!