Исатай тайманұлының өлеңдер ​

Алдияр тақсыр ханымыз!

Исатай батыр кеткелі

Кеміді біздің сәніміз.

Тілімді алсаң, тақсыр-ай,

Шайтанның мойнын жұлдырып,

Ордаңа қайтып алыңыз.

Арыстан еді-ау Исатай!

Нетесің, тақсыр, табалап?

Құрттайымда өсіп ем,

Бауырына паналап.

Алдымда асқар тау еді,

Соңынан ерсем ағалап.

Әй, тақсыр-ау, әй, тақсыр!

Табаны жалпақ тарланбоз

Шабарында есінер.

Бір мінезі келгенде

Жібектей жұмсақ есілер.

Жауда қалса жолдасы,

Мақтанады несіне ер?!

Тастай қатты тағдырың

Исатаймен шешілер.

Айтып-айтпай немене -

Қор болды-ау, қайран, есіл

Мінгені Исатайдың ақтабан-ай

Мінгені Исатайдың ақтабан-ай,

Сүт беріп, сұлы беріп баптағаны-ай.

Зеңбірек үш атқанда дарымады,

Құдайдың міне қара сақтағаны-ай!

Мінгені Исатайдың көгілдірді-ай,

Әскерін Барша құмға төгілдірді-ай.

Мыңды алған бірді беріп ақтабанды

Жыландай белге соққан бүгілдірді-ай.

Баласы Исатайдың Жақия-ды,

Жақия жауды көрсе ақияды.

Түлейде түнде жортқан жолбарыстай

Алдырдым жолдасымды қапияда-ай!