I. — ауылды аждаһа аралағанына бір жұма болды. әр күні түстен кейін қой-қозы,
бота, тайды жұтады да жоқ боп кетеді. атқан оқ дарымайды. әзірге ға ауыз
салған жоқ. кейін қайтерін кім білсін? — деді садақ ұстаған жігіт. — шарасын таппай
дал болдық — ә тағы келді, — деп сөзін жалғастырды жігіт. — аждаһа
күлән жесір әйелдің үйінің жанындағ суы тартылып ескі құдықтан
шығады.
жанқожа қылышын алып, солай қарай жүрді. қасындағы жан-жаққа
қашты. ауыл ақсақалы, жасақ басшысы, сауыт, дулыға киіп қару асынған бес-алты
жігіт амалсыздан ізіне ерді. мақұлық үйдің арт жағында тұрған құлынды алып жұтқалы
тұр екен. жанқожа «құран» оқыды да ақырып, қасына жетіп барды. тез
қылышын көтерді.
лезде айбатынан айырылған мақұлықтың көзінен пора-пора жас ағып, сылқ етіп
алдына жата кетті. оның бейшара халін көрген жанқожа қылышын түсірді.
— ағарған әкеліңдер! — деді сосын одан отты жанарын
жасақ басшысы жүгіріп қараша үйге кірді де ентелей жетті. артына қарамастан
қолын созған жанқожа одан зерен кеседегі сүтті мақұлықтың басына шашып жіберді.
мақұлық көзінен жас тамшылаған күйі жанқожаға бір қарады да кері бұрыль.
ақырын-ақырын жоқ боп кетті. сұсты мақұлықтан құтылғанына қуанған ты
қуанды.
іі. жанқожа екі күн ақсақалдың үйінде жатты. аждаһа қайта оралмады. ауыл
үрейден арылып, тасаттық берді. үшінші күні еліне қайтты. үлкендер
батасын жаудырып ауыл іргесіне дейін шығарып салды. ауылдан ұзап шыққан со
тізгінді
түн. жұлдыздар жымыңдайды. шалқалай туған айдың жарығынан жол бедері анық
байқалады. қызылқұмның ішінде торы атты құстай ұшырып келеді. кенет алдынан
ақ отау көрінді. айналасында қаз-қатар тізілген сансыз шам жанып тұр. бұл жер таныс
сияқты. анадай жердегі сексеуілге көзі түскенде барып, мұның жылқының өлексесі
жатқан жер екенін бірден сезе қойды. демек, торы ат жүйткіген екен. әйтпесе, бұл
жерге ертең түске тарта жетуі тиіс еді. он сегіз мың ғаламның тылсымын кім түсінер
дейсің? ! өз көзімен көріп өткен жазық далаға айналасында әскері жоқ демесең

, переводите этот текст. 10 ​

xxx170    3   17.11.2019 15:18    3