Ерте, ерте, ертеде  бір ақбас бура мекендепті. Осы киелі жануар жаугершілік заманда мекендеген қазақ елінің қорғаушысы әрі хабаршысы болыпты. Дұшпанның жақындағанын алыстан сезген ақбас бура буырқанған бақсыдай аузынан ақ көбік шашып, еңіреп – боздап, тау –тасты кезіп, халыққа жаудың жақындап қалғаны туралы белгі береді екен. Содан елдің етек-жеңін жинаған ерлері бес қаруын қамданып, жауға қарсы аттанса, қариялары мен бала –шағасы осы өңірдің тау-тасына тығылып, аман қалып отырған.      Ақбас бура бейбіт күнде жайбарақат күйге түсіп, мамыражай жайылып жүре берген. Жаудың айласы таусылған мергендері аңдып жүріп, ақбас бураны атып өлтіреді. Қасиетті Ойсыл қара тізерлеп құлаған жерінде қара тасқа айналып қатып қалған деседі.       Осыдан бастап Көкшетауда 

AdelinaAries    1   24.10.2021 12:40    1