Әбу Насырдың алғырлығына таңданған шырақшы Махамбетке: - Балаң оқуға өте зерек екен. Ол кітапханадағы қыпшақ, оғыз, түрік тілдерінде жазылған кітаптарды түгел оқыды. Енді өзге тілдерді жазылған кітаптарды оқуға ынтығып жүр, - деді. - Қалада шет тілдерді жетік білетін шырақшылар бар ма, соларға оқытсақ қайтеді? - деді Әбу Насырдың әкесі. - Жоқ. Шет тілдерді тек сол тілде сөйлейтін халықтар арасында жүріп үйренуі мүмкін, - деді шырақшы. Әбу Насыр ұстазы Қорқыт данаға еріп, жолға шықты. Олар алыстағы елдерді аралады. Әбі Насыр сол сапарынан Фарабқа оралған соң: - Самарқан, Бұқара, Хиуа, Үргеніш, Исфаған, Нишаһүр, тағы басқа біраз қалаларда болдым. Онда жүріп, араб, парсы, еврей тілдерінде оқып, жазуды үйрендім. Енді Фараб кітапханасындағы сол тілдерде жазылған кітаптарды еркін оқи аламын, - деп, әңгіме айтты. 1.Таңданған шырақшы Махамбетке не деп айтады?