"Анасыз үй-коңілсіз күй" тақырыбына эссе керек!​

Мен өз анамды өте қатты жақсы көрем. Анам туралы айтатын болсам, айтып тауыса алмайтын шығармын. Әр баланың анасына деген махаббаты шексіз деп ойлаймын. Мені осы жарық дүние есігін ашып, осындай жарқын өмір сыйлаған анашыма мың алғыс білдіргім келеді. Ана деген әрбір адам үшін ең қасиетті сөз деп білем. Барлық баланың анасы болу керек. Бірақ, кейбір балалар анасының қадірін білмей, бағаламай оны көп ренжітеді, айтқан тілін алмайды. Ойланып қарасақ осы өмірде аналары жоқ қаншама бала бар десеңші, олар аналарының аяулы алақанын көрмейді. Ал тәрбиелеп алған анасын қастерлеп аялап өтеді. Анамыздың барына шүкір деп айтып, оны ренжітпеуге тырысайық. Анасыз үйдін берекесі кетіп тұрады. Ал анасы бар үйде әрдайым береке кіріп тұрады. Анамыз біздің тілеушіміз, біздің қорғаушымыз. Олар біздің жетістіктерімізге бірге қуанып, әр кезде қасымыздан табылып бізге демеу болып жүреді. Ананы бағалай білу керек!