. 9-тапсырма. Берілген үзінділерді әңгіме композициясына сәйкес
ретімен дәптерлеріңе теріп жазыңдар.
Әңгімеден үзінді
Оқиға реті
соңғы күйленуі, шынымен, үлкен қасқыр болып ұлғаюының
тісі еді. Сонысын сезген болу керек, күздің бір қара дауыл-
кара түнінде Көксерек тағы жоқ боп шықты. Бұл жолғысы
шын болды.
Ес жиған соң, жұрт Көксеректің құлағына қарап отырып,
бvрынғы кеткен Көксерек атты күшікті таныды. Құрмашты ой-
пап, кейбіреулердің көздерінен жас та шықты.
касен бұны баулыған иесіне ішінен бас иіп, алғыс айтады.
Курметпен еске алады. Өйткені Аққасқа тау басында қазіргі
отырыстың мәні барын әбден түсініп, ұғынып отырған сияқты.
Тыныштыққа бой ұрып жатуды ойлап тұрған жоқ, күтіп отыр.
Бірақ Көксерек әлі күнге ешбір уақытта «қыңқ» етіп ауырсын-
ған дыбысын шығарған емес. Талаймын деп ит ұмтылса, жота
жүні үрпиіп тұрып алады. Тісі батып, қинап бара жатса, ды-
быссыз ғана езуін ыржитады.
Сондықтан бұның бойы биіктене береді. Әлі тұрқы шығып
ұзарған жоқ. Барлық жүні қара көк, жотасы күдірейіп, ауыз-
омыртқа мен құйрығына шейін тұп-тұтас болып, күлдіреуіштей
бүгіледі. Атылып келе жатқан садақ оғындай үңілген,
сүйірленген бір бітімі бар.