4-тапсырма. Мәтінді рөлге бөліп (автор, кейіпкерлер) оқыңдар. Абай ауылына жеткенше асықты.
Анау Абай, Абай ғой, айналайын-ай! Апасына айтайыншы,
деді бір үлкен әйел.
Бәсе, Телғара ғой... Жаным-ау, мынау... — Телғара! — деді жас
әйел.
Абайдың келген хабарын естіп, анасы — Ұлжан мен әжесі — Зере
сыртқа шықты. Зеренің ең жақсы көретін немересі — Абай еді. Оның
тілеуін тілеп отыратын.
Абай аттан түсті. Ол көп ішінен, ең алдымен, өз шешесін көрді. Соған
қарай жүре беріп еді, шешесі:
Шырағым, балам, ар жағыңда әкең тұр... Сәлем бер! — деді.
Абай әкесіне қарай тез бұрылды. Әкесіне қол беріп амандасты.
Әкесі:
Балам, бойың өсіп, ержетіп қалыпсың! Бойыңдай болып білімің
де өсті ме? – деді.
Ұялғанды, жауап айтпағанды кешірмейтін әке мінезі Абайға бел-
гілі. Ол сабырмен:
Шүкір, әке, Қазіреттің рұқсатын, фатиқасын алып қайттым, — деді.
Құнанбай:
— Бар, енді шешелерің жаққа бар, амандас, балам! — деді (М. Әуезов).
«Телғара» — Абайға жеңгелерінің қойған аты.
олуына
- сөздің
?
нап,
а​

elena2213    3   21.09.2020 18:59    8