4.2021/esson/7591b23b-5351-4b26-92cd-838e7f44617 Приостановлена
:
Т. Әбдіков «Қонақтар». 2-сабақ
Оқиғалардың реттілігін анықта.
Күн жылынған шығар деп жұқа барқыт бешпентiн шешіп, қолына
I
алды. Уқаланған өңірін жазып жатып: «Ертең сүйегіме шапан
жетпей қалса, – деді ішінен, — Бектемірден қалған жалғыз
Ерғабылдың басында түк болмады деген атаққа қалармын».
Қара арғымақ арыса, қарға адым жер мұң болар, - деп мақалдап,
көзін жұмды. Ерекең ұйықтамаса да көзін жұмып отыруды
I ұнататын. «Уақыт шіркін зымырап өтті де шықты. Тәңірінің құдіреті
күшті-ау. Енді міне, тірліктегі ырыздық-несібенің таусылуы да
тақады. Әйтеуір артымызда бір жаман бар. Тұяқсыз пенде емеспіз...
A
1
Келесі күні Ерекең кеткенін алып «Қысқа отын жоқ, бар кезінде қи
ойып алайын» деп қыстау жанындағы қораға кетті. Уайымын басу
үшін тағы да жігіттік дәуренін, бұрынғының адамдарын еске
түсірмек болды.
І
Ерекең жаңа қаз тұрған балаша тәлтіректей көтеріліп, ат жақты,
қапсағай сары жігітті құшағына қысты. Одан соң омырау, жеңдері
ашық, шұбар көйлек киген, шашын қидырған топ-толық, ақсары,
ажарлы келіншекті шіміркеніңкіреп, маңдайынан сүйген болды.​

gunelhy    2   27.04.2021 12:05    31