35. Максим Зверевтің «Мен қалай жазушы болдым?» мәтінін тү. сініп оқы.
1903 жылы мен сегізде едім. Әкем: «Баламды көктемгі
аңшылыққа апарам», дегенде шешемнің көзі шарасынан
шықты. Сонда қос ат жеккен арбаның лайсаң батпаққа
күпшегінен* кіріп келе жатқанын ұмытпаппын. Табиғатпен
қоян-қолтық келгенім
тасыған су жиегіндегі көгалда
қарсы алған таңым жадымда өшпестей болып қалыпты.
Үйге келген соң жаңағы сапарымды жазғым келді. Үлкен
сызықты дәптерге тұңғыш рет әңгіме жазып, әкеме көр-
сеттім. Менің емле қателерімді көргенде,
жаздыгүні
әкем жағасын ұстап, қызыл қарындашпен
көзілдірік
түзете бастады.
Арада бірнеше жыл өтті. Жаздыгүні тал
түсте иісі аңқыған пішен маясының төбесіне шықтым.
Тұс-тұстан құстар сайрайды. «Өз көзіммен көргенімді жаз-
сам қайтеді» деген құштарлық ерiкке қоймады. Бір өші-
ріп, бір жаздым. Қате қаптап жүр екен. Қателерімді түзеп,
жазғанымды әдемілеп көшірдім. Содан кейін әкеме көр-
сеттім. Ол кісі оқып шықты да, көзілдірігінің үстінен маған
таңдана қарады.
Мен ғалым-зоолог болсам да, «Жазсам-ау!» деген құмар-
лығым бәсеңдеген жоқ. Бүгін, міне, балалар, менің табиғат
жайында жазған 120 кітабым бар.
Менің кішкентай оқырмандарым, оқудан, үйренуден
жалыкпандар,

тимур624    1   15.12.2020 01:53    2