3) р
Көктем келді. Аққайың бұтақтарындағы өркендер
бүршік қана асыға қоймады. Бірақ күннен-күнге жы-
де шетінен бүр жарып, жапырақ жаюда. Тек кенже
луы күшейе түскен күн сәулесі аймалап жүріп, оны да
қауызын* жарып шықпасына қоймады. Бойына жылу
жүгіріп, есінеген бүршік кенет жарыққа шықты,
Демде жасыл жапыраққа айналды. Ол өзін қоршап
тұрған табиғаттың сұлулығын көріп қайран қалды.
Табиғат қандай әдемі еді! Жапырақ жан-жағына көзі
тоймай қараумен болды. Құстардың сайраған көңілді
үніне құлақ түрді. Самал желмен тербеле бақытты
күй кешті.
Бір күні күн суыта бастады. Жауын жауғаннан кейін
ойы мұздады. Жапырақтар сары, қоңыр, қызыл түске
оянды. Аспанды жиі-жиі бұлт торлайтын болды.
Бір күні ол Аққайың анадан табиғаттың бұл өзгері-
нің сырын сұрады...
Мазмұндамаға жазу
​

wwwnikitafakh    2   22.04.2021 12:37    0