Коратка апішыце тое, пра што апавядаецца ва ўсіх 12 частках паэмы. Дзе ў іх знаходзяцца розныя кампаненты сюжэта: завязка, развіццё дзеяння, кульмінацыя - Ліра-эпас песняра
У народзе засталася песня пра жорсткага бесчалавечнага пана Патоцкага і прыгожую Бандароўну. "У слаўным месце Берастэчку" жыў Бандарэнка. У яго была дачка-прыгажуня Бандароўна: Хараства такога ў свеце Не было, не будзе; Аб ёй людзі гаварылі, Як аб нейкім цудзе. У карчму, дзе гуляла моладзь, прыблукаўся пан Патоцкі. Банкятуе з казакамі, Мёд, віно п'е квартай, К маладзіцам і дзяўчатам Лезе смоллю ў жарты. Бандароўна за нахабныя жарты выцяла пана па твары. Патоцкі пачаў пагражаць "усёй казачай брацці". Бандароўна кінулася ўцякаць ад панскай помсты. "Дзікая пагоня" адшукала дзяўчыну і прыцягнула ў панскія харомы.
I стаіць яна прад панам,
Як калінка тая,
Што у лузе над ракою
Вецер пахінае.
...Глядзіць смела, ані моргне,
Ворагу у вочы.
Пан Патоцкі загадаў накрыць "стол дубовы сытаю ядою", прынёс з бакоўкі стрэльбу. Спытаў у Бандароўны, што яна выбірае: з ім "піць, гуляці, ночкі каратаці ці навек косці парыцьу зямельцы-маці?" Бандароўна выбрала апошняе:
- Не такую, ясны пане,
Бачыш прад сабою,
Што захоча чэсць і славу
Прадаваць з табою.
Пан застрэліў Бандароўну. Але праз нейкі момант пачаў праклінаць сябе. Бацькі забралі мёртвую дачку, дома яе "прыбіралі, як да шлюбу". Пан хацеў неяк загладзіць сваю віну: "шоўкам кажа абіваці гроб той дзераўляны", загадаў музыкам граць сумную мелодыю. Бандароўну пахавалі, але вестка пра смерць дзяўчыны разляцелася па ўсёй Украіне. "Задымелі у пажарах панскія сялібы", пайшла крывавая бітва. "3 долі горкай Бандароўны" засталіся песні і ўспаміны.
Завязка:Патоцкі убачыў прыгожую Бандароўну, якая адмовіла яму ў заляцанніх і ўдарыла яго па твары.
Кульмінацыя: Бандароўна адмаўляе Патоцкаму застацца ў яго палацы.
Развязка: Патоцкі забівае Бандароўну.
У паэме прысутнічае пралог і эпілог, дзе аўтар расказвае чытачам прадгісторыю народнага падання, падводзячы да галоўных падзей, выказваючы свае адносіны і думкі. У эпілогу паэмы аўтар расказвае пра рэакцыю народа на смерць дзяўчыны, дзякуючы гэтаму паэма набывае шырокае грамадскае гучанне.
I стаіць яна прад панам,
Як калінка тая,
Што у лузе над ракою
Вецер пахінае.
...Глядзіць смела, ані моргне,
Ворагу у вочы.
Пан Патоцкі загадаў накрыць "стол дубовы сытаю ядою", прынёс з бакоўкі стрэльбу. Спытаў у Бандароўны, што яна выбірае: з ім "піць, гуляці, ночкі каратаці ці навек косці парыцьу зямельцы-маці?" Бандароўна выбрала апошняе:
- Не такую, ясны пане,
Бачыш прад сабою,
Што захоча чэсць і славу
Прадаваць з табою.
Пан застрэліў Бандароўну. Але праз нейкі момант пачаў праклінаць сябе. Бацькі забралі мёртвую дачку, дома яе "прыбіралі, як да шлюбу". Пан хацеў неяк загладзіць сваю віну: "шоўкам кажа абіваці гроб той дзераўляны", загадаў музыкам граць сумную мелодыю. Бандароўну пахавалі, але вестка пра смерць дзяўчыны разляцелася па ўсёй Украіне. "Задымелі у пажарах панскія сялібы", пайшла крывавая бітва. "3 долі горкай Бандароўны" засталіся песні і ўспаміны.
Завязка:Патоцкі убачыў прыгожую Бандароўну, якая адмовіла яму ў заляцанніх і ўдарыла яго па твары.
Кульмінацыя: Бандароўна адмаўляе Патоцкаму застацца ў яго палацы.
Развязка: Патоцкі забівае Бандароўну.
У паэме прысутнічае пралог і эпілог, дзе аўтар расказвае чытачам прадгісторыю народнага падання, падводзячы да галоўных падзей, выказваючы свае адносіны і думкі. У эпілогу паэмы аўтар расказвае пра рэакцыю народа на смерць дзяўчыны, дзякуючы гэтаму паэма набывае шырокае грамадскае гучанне.