Лічу, што п’еса атрымала такую назву з-за ўпартага Зюка, які лічыў, што адмаўляючыся вучыцца і слухаць цётку, ён пакажа свой характар, і тое, што ён дарослы і можа рабіць тое, што яму захочацца. У фінале п’есы ўпарты хлопчык не бяжыць першым на сустрач тату, хаця хоча, г.з. вытрымлівае характар, лічачы сябе сур’езным самастойным мужчынам.