Анализ верша Дубоуки. Тугой спавіты небакрай Тугой спавіты небакрай,
наземяцца няспынна слёзы...
За імі восені адчай...
Тугой спавіты небакрай? —
Надзея родзіцца: няхай!
Бо вецер звее ў ніцы лозы
тугу, што йдзе за небакрай,
і неспыняныя ўсе слёзы...

Lara138009 Lara138009    3   14.12.2020 21:33    2

Другие вопросы по теме Другие предметы