Вусная замалёўка па вершу,, на рэчцы,, якуба ! ​

Вусная замалёўка па вершу "На рэчцы Якуба" можа быць наступнай:

Верш "На рэчцы Якуба" быў напісаны Францішкам Багушэвічам у 1849 годзе. У гэтым вершы аўтар апісвае жыццё на вёсцы ў Беларусі, асаблівае павагу і суразмернасць да природы і асобных элементаў яе.

Кожны радок гэтага верша складаецца з пэўнага колькасці слоў, імклівае цікавыя абразы і прыхільнасці да прыроды. Хто такі Якуб? Якуб - назва рэчкі, апісанай у гэтым вершы.

Асноўная замалёўка верша можа тлумачыцца наступным чынам:

1. Тэма і ідэя: уздзеянне прыроды на чалавека.
2. Структура верша: 4 строфы па 4 радкі; кожная строфа апісвае асобные элементы прыроды.
3. Мелодычнасць і рытм: верш складаецца з міжрымашковых каляндаў з буйнасцю асноўных колаў, што дае вершу асаблівую гармонію і рытмічнасць.

Вось поэтапнае развязванне верша:

Строфа 1:
На рэчцы Якуба
Плыве чалавек,
На рэчцы качацца
Траціны шчылі.
- У першай строфе апісваецца месца - рэчка Якуба, дзе плыве чалавек і на якой качаюцца траціны. Гэта азначае, што чалавек аддае перавагу спакою і мірным момантам прыроды.

Строфа 2:
На рэчцы жаляза
Хваля папахне,
Людзі на рэчцы
Охоча стаюць.
- У другой строфе апісваецца рэчка, дзе хваля задае запах жаляза, і людзі з дабрабыту любяць тут стаяць. Гэта азначае, што рэчка зяўляецца здаровым месцам, дзе можна сустрэцца з прыродай і атрымаць сілу ад яе.

Строфа 3:
На рэчцы бучаць
Нямыя журы,
Як птушкі вясную
Ад галінкі, голуб.
- У трэйцей строфе апісваецца рэчка, дзе плачуць немыя журы. Параўноўваецца гук жураў з гукамі вясны, калі птушкі пяюць з галінак дрэваў. Гэта азначае, што і паводле гуку жураў можна зразумець прыродныя працэсы і змены ў ніжнім свеце.

Строфа 4:
На рэчцы, на рэчцы,
Кіту агня я жану,
На рэчцы, на рэчцы
łąbę нясу.
- У апошняй строфе апісваецца рэчка, дзе персанаж жанушыць вясок, а таксама носіць драбіну. Гэта можа азначаць, што рэчка дапамагае ўжывацца разам з агнем і дазваляе падымацца наверх.

Гэты верш дае нам зразумець, што прырода можа матаваць на наш эмоцыяльны і духоўны стан, яна надае нам спакой і натхненне. Таму, гэтаў школеце можна аднак лічыць гэтую працу Багушэвіча за аднучасова зямлячэнскую і ўзаемаразуменне.