Маша Іванова ішла ў бібліятэку па кнігі, газеты і часопісы, але забылася ўзяць свой гадзіннік и вырашыла запытацца ў хлопца, які ішоў ёй насустрач:
— Добры дзень, прабачце, калі ласка, а вы не падкажаце, колькі цяпер часу?
— Вітаю! Падкажу. Зараз чвэрць адзінаццатай, — адказаў ён.
— Вялікі дзякуй! — сказала Маша.
Няма за што, — адказаў хлопец. — Дарэчы, я часта бачу вас у бібліэтэцы. Мяне завуць Міхась. А вас?
Маша.
Вельмі прыемна! Ці не хочаце выпіць са мной кавы сёння ўвечары? — запытаўся Міхась у Машы.
З вялікай асалодай! — адказала яна. — Запішыце, калі ласка, мой нумар тэлефону, дамовімся пра сустрэчу крыху пазней.
Дагаварыліся! — адказаў Міхась. — Да сустрэчы!
Маша Іванова ішла ў бібліятэку па кнігі, газеты і часопісы, але забылася ўзяць свой гадзіннік и вырашыла запытацца ў хлопца, які ішоў ёй насустрач:
— Добры дзень, прабачце, калі ласка, а вы не падкажаце, колькі цяпер часу?
— Вітаю! Падкажу. Зараз чвэрць адзінаццатай, — адказаў ён.
— Вялікі дзякуй! — сказала Маша.
Няма за што, — адказаў хлопец. — Дарэчы, я часта бачу вас у бібліэтэцы. Мяне завуць Міхась. А вас?
Маша.
Вельмі прыемна! Ці не хочаце выпіць са мной кавы сёння ўвечары? — запытаўся Міхась у Машы.
З вялікай асалодай! — адказала яна. — Запішыце, калі ласка, мой нумар тэлефону, дамовімся пра сустрэчу крыху пазней.
Дагаварыліся! — адказаў Міхась. — Да сустрэчы!