Агульныя (постаянныя) і паведамляльныя (караткія) дзеепрыметнікі - гэта два віда дзеепрыметнікаў, якія прадугледжваюць розныя характарыстыкі аб'ектаў, прыголосіцца (вымаўляцца) з іхнімі дапаможнымі словамі.
Агульныя дзеепрыметнікі ўжываюцца для апісання звычайных і постаянных характарыстыкаў аб'ектаў. Гэтыя дзеепрыметнікі могуць быць выкарыстаныя, калі ў нас ужо ёсць адчуванне аб'ектаў альбо атрыманая інфармацыя пра іх. Напрыклад, калі мы гаворым пра колер яблыкі, мы можам выкарыстоўваць агульныя дзеепрыметнікі, такія як "чырвоны", "зялёны" або "жоўты".
Кароткія (паведамляльныя) дзеепрыметнікі, у сваю чаргу, выкарыстоўваюцца для апісання асаблівых і мінулых характарыстык аб'ектаў, а таксама для апісання дзеянняў, якія з'яўляліся ў мінулым. Такія дзеепрыметнікі можна выкарыстоўваць, калі мы хочам апісаць аб'ект, прыстасаваны да пэўных ўмоў альбо маючы пэўныя якасці пасля працяглога часу. Напрыклад, калі мы гаворым пра стан яблыкі, якая вылежала ў куфліку, мы можам выкарыстоўваць кароткія дзеепрыметнікі, такія як "гнётлівы" або "цяплы".
Такім чынам, агульныя дзеепрыметнікі апісваюць загалоўнага характару аб'ектаў, калі яны не маюць пэўных асаблівасцяў, у той час як паведамляльныя дзеепрыметнікі выкарыстоўваюцца для змянення і прысваення асаблівых характарыстык аб'ектаў. Пры правільным выкарыстанні гэтых дзеепрыметнікаў, мы можам дакладна і па-аразумела апісаць і адрозніць розныя аспекты аб'ектаў.
Агульныя дзеепрыметнікі ўжываюцца для апісання звычайных і постаянных характарыстыкаў аб'ектаў. Гэтыя дзеепрыметнікі могуць быць выкарыстаныя, калі ў нас ужо ёсць адчуванне аб'ектаў альбо атрыманая інфармацыя пра іх. Напрыклад, калі мы гаворым пра колер яблыкі, мы можам выкарыстоўваць агульныя дзеепрыметнікі, такія як "чырвоны", "зялёны" або "жоўты".
Кароткія (паведамляльныя) дзеепрыметнікі, у сваю чаргу, выкарыстоўваюцца для апісання асаблівых і мінулых характарыстык аб'ектаў, а таксама для апісання дзеянняў, якія з'яўляліся ў мінулым. Такія дзеепрыметнікі можна выкарыстоўваць, калі мы хочам апісаць аб'ект, прыстасаваны да пэўных ўмоў альбо маючы пэўныя якасці пасля працяглога часу. Напрыклад, калі мы гаворым пра стан яблыкі, якая вылежала ў куфліку, мы можам выкарыстоўваць кароткія дзеепрыметнікі, такія як "гнётлівы" або "цяплы".
Такім чынам, агульныя дзеепрыметнікі апісваюць загалоўнага характару аб'ектаў, калі яны не маюць пэўных асаблівасцяў, у той час як паведамляльныя дзеепрыметнікі выкарыстоўваюцца для змянення і прысваення асаблівых характарыстык аб'ектаў. Пры правільным выкарыстанні гэтых дзеепрыметнікаў, мы можам дакладна і па-аразумела апісаць і адрозніць розныя аспекты аб'ектаў.