ПРОВЕРЬТЕ ТЕКСТ Васілю шэсць гадоў. Роўна столькі, каб сёлета пайсці ў школу. Ён заўсёды пра яе думае. Нават зараз, калі ён збірае грыбы са сваёй сястрой.
Сястру завут Таццяна. Яна жыве ў горадзе і вучыцца ва ўніверсітэце, а на канікулах прыехала ў вёску да бацькоў.
У лесе хораша, ціха. Толькі прыслухаўшыся можна чуваць як шапочуць дрэвы, спяваюць птушкі.
Кошык з грыбамі быў амаль поўны, але Васіль усё аглядаў грыбныя мясцінкі. Учора яны таксама былі тут і хлопчыку асабліва цікава ці выраслі лі баравікі з тых карэньчыкаў, якія пакідалі яны. Зразалі грыбы акуратна, сцізорыкам. Васіль засмучаўся, калі нічога не знаходзіў.
"Пара да хаты!"- сказала сястра. "Хутка пойдзе дождж." Яны стаялі каля мурашніку і назіралі, як працавалі працавітыя мурашкі. "Адкуль ты ведаеш, што будзе дождж?"- спытаў Васіль. Таццяна адказала, што мурашкі перад дажджом зачыняюць свае окна і дзверы. А калі дождж пачнецца яны ўсе будуць у сваіх пакойчыках.