Максим багданович "санет"
замерзла ноччу шпаркая крыница
твая пара, зимовая нуда!
цяпер няма ужо руху ни сляда,
и нават зверху слоем снег лажыцца
ды уме дармо, бо там, пад им, струицца
магутная, жывучая вада
чакай! яе йшчэ прыйдзе чарада!
здалее хваляу хор на вольны свет прабицца.
прыклау я гэты симвал да сябе,
схилиушыся у надсильнай барацьбе
и разгадау прыроды роднй смловы
як - прамаучу, бо кожны з вас - паэт.
рассейце ж сами легки змрок памовы
сваёй душы туды пралице свет! "
метафоры,быстрее, !
двадцать