Я не люблю восень за тое, што ўвесь час ідуць дажджы. Дрэвы ўжо стаяць зусім голыя, іх былы нарад шамаціць пад нагамі ў прахожых. Раз-пораз дзьме пранізлівы вецер, які пранікае пад курткі і паліто да самога цела. Птушкі дружнымі зграямі пацягнуліся ў бок цёплых краін, далей ад восеньскага сонца, якое не грэе. У лістападзе ўжо адчуваецца дыханне хуткай зімы.
Жыццё восенню не замірае, а нараджаецца. Яно проста стаіць перад пачаткам новага, яшчэ шырэйшага круга. Няхай прыгрэе сонца, і тады за цёплым летам адразу пачнецца вясна без ніякай восені і зімы, без ніякага перепынку. І нягледзячы на тое, што пажоўклае лісце ваўсю ападае з дрэў, прырода гатовіцца сустрэць новае жыццё. З восені і пачынаецца новае жыццё прырода.
Дрэвы ўжо стаяць зусім голыя, іх былы нарад шамаціць пад нагамі ў прахожых.
Раз-пораз дзьме пранізлівы вецер, які пранікае пад курткі і паліто да самога цела.
Птушкі дружнымі зграямі пацягнуліся ў бок цёплых краін, далей ад восеньскага сонца, якое не грэе.
У лістападзе ўжо адчуваецца дыханне хуткай зімы.