Дастаркан Казак халкы асты оте жогары багалаган арі қастерлей білген. Ел-журт жадынатталып калган адамнын арсауы. деген кагида осындай терен угымнын калткысыз түсiнiгi болып к лыптаскан. Халсымыз адам омiрiнде тамактын орнын тіршілікке кажеттi кундылыктардын барiнен де жогары койган. Буган астан улкен емессін немесе арпа, бидай ас екен, алтын, кумiс тас екен. деген ескертпелер мен макал-мателдер де куз бола алады. Калай тылса да, кай заманда айтса да, халык асты курметтеу мен багалау. дык жолып да, жон-жосыгын да, оны домдi етiп озiрлеудін де кезiн кезiн, ретiн таба білген. Ел мен елдi татуластыру ар жайсандарды курметтеу де, өздерінің мырзалық, моргтік, үлгілі онегелі касиеттері мен артыкшылыктарын білдіру де, ел даулет мен карым-кабілетін, түсiнiгiн танытуды да казак кен дастарка аркылы, ягни ас, копакасы аркылы көрсеткен. Осы жолда тушым ды соз айтып, домдi тагам берумен бірге онын таап, бутiн ыдыстар на дейін ерекше назарда болган. Сырттан келген кiсiлер де елдi осы конакасы берудiн жолы мен жон аркылы сынап, багасын берге Демек, улт модениетiнде тамак, дом татыру-экономикалык, матиялык жане тәлім-тәрбиелiк кызмет аткарган. Казак копаас беруде конак тандауды, баска улт, дiн екiлдерi деп болуді білмеген. торге шыгарып, ашык кабак таныткан, достык конiлiп керсет Шаршагандардарына ат, ас, колiк сыйлай да білген.