Ауылды аждаһа аралағанына бір жұма болды. әр күні түстен кейін қой-қозы, бота, тайды жұтады да жоқ боп кетеді. атқан оқ дарымайды. әзірге ға ауыз салған жоқ. кейін қайтерін кім білісін? – деді садақ ұстаған жігіт. – шарасын таппай дал болдық – ә тағы келді, - деп сөзін жалғастырды жігіт. – аждаһа шығады.
жанқожа қылышын алып, солай қарай жүрді. қасындағы жан-жаққа қашты. ауыл ақсақалы, жасақ басшысы, сауыт, дулыға киіп қару асынған бес-алты жігіт амалсыздан ізіне ерді. мақұлық үйдің арт жағында тұрған құлынды алып жұтқалы тұр екен. жанқожа «қуран» оқыды да ақырып, қасына жетіп барды. тез қылышын көтерді.
лезде айбатанан айырылған мақулықтың көзінен пора-пора жас ағып, сылқ етіп алдына жата кетті. оның бейшара халін көрген жанқожа қылышын түсірді.
- ағарған әкеліңдер! – деді сосын одан отты жанарын
жасақ басшысы жүгіріп қараша үйге кірді де ентелей жетті. артына қарамстан қолын созған жанқожа одан зерен кеседегі сүтті мақұлықтың басына шашып жіберді.
мақулық көзінен жас тамшылаған күйі жанқожға бір қарады да кері бұрылып, ақырын-ақырын жоқ боп кетті. сұсты мақұлықтан құтылғанына қуанған қатты қуанды.
жанқожа екі күн ақсақалдың уйінде жатты. аждаға қайта оралмады. ауыл адмдарды үрейден арылып, тасаттық берді. үшінші күні еліне қайтты. үлкендер батсын жаудырып ауыл іргесіне дейін шығарып салды. ауылдан ұзап шыққан соң тізгінді
түн. жұлдыздар жымыңдайды. шалқалай туған айдың жарығынан жол бедері анық байқалады. қызылқұмның ішінде торы атты құстай ұшырып келеді. кенет алдынан ақ отау көрінді. айналасында қаз-қатар тізілген сансыз шам жанып тұр. бұл жер таныс сияқты. анадай жердегі сесеуілге көзі түскенде барып, мұның жылқының өлексесі жатқан жер екенін бірден сезе қойды. демек, торы ат жүйткіген екен. әйтпесе, бұл жерге ертең түске тарта жетуі тиіс еді. он сегіз мың ғалымның тылсымын кім түсіндер дейсің? ! өз көзімен көріп өткен жазық далаға айналасында әскері жоқ демесең, хан ордасы көшіп келгендей. әдемі ақ отаудың жанына барғанда іштен ханшадай киінген сұңғақ бойлы қыз шықты. инабаттылық басын сәл иіп сәлем берді:
- жолаушы, алған бағытыңыз алыс көрінеді. бір түн қонақ боп тынығып алыңыз!
жанқожа ізет сақтап қызбен амандасты. астындағы торысы аман болса, аулының алыстығы білінбейді. айдаладағы ақ отаудан шыққан қыздың қолқасынан гөрі бұл жерде қандай сыр бар екндігі көбірек қызықтырған тәрізді. құранды ердің басына байлаулы тұрған сусын құятын ыдысын алған соң, атын қоя берді. ыдыстағы суға жуынып алды. қыздың соңынан үйге кірді де төрге озды. дастрақан жайнап тұр екен. «мынадай таңсық тағамдар елдің дастарқанында болса ғой» деп ойлап отырды.
!

вот тебе перевод на на ма

Деревня тянулась примерно на неделю. Каждый день исчезают трава, бутылки и чаи. Дробовик не выстрелил. Пока он не пощадил человека. Тогда кто знает что? »- сказал парень с луком. «Мы не нашли правильного решения». «Нет», продолжила она. «Тетя Хусна ... выходит из ... старой дыры ... возле дома вдовы ...

Кость челюсти взяла его меч и последовала за ним. Другие люди убежали. Пять или шесть молодых людей, которые ехали на шлеме, голова деревенского старца, голова ссоры, шлем, шлем, Преследование проглотило позади дома и проглотило. Дженка быстро прочитал Коран и подошел к нему. Он очень быстро поднял меч.

Из источника момента, потерянного в ее глазах, старик вскочил на руки. Он бросил меч Джогожи, который видел его плохое состояние.

«Иди сюда!» А потом он не горел ...

Начальник подразделения вернулся в дом и сбежал в ноябре. Джанкожа, вытянув руку, несмотря на спину, уронил молоко в голову.

От взгляда взгляда он посмотрел на Янужа со слезливым взглядом и повернулся назад и медленно исчез. Люди были рады услышать, что они были затоплены суевериями

Объяснение:

Была одна пятница, когда он посетил деревню. Каждый день после обеда овцы-ягнята, бота, тай проглатывают и уходят. Выстрелы не дремлют. Пока человеку не дали выпить. Кто позже узнал? - сказал парень, держащий лук. – Я не знаю, - сказал он... - Ойбай... А. А... Пришел еще, - продолжил парень. - Выходит дракончик.

Жанкожа взял меч и пошел дальше. Люди рядом бежали по сторонам. Аксакал села, глава отряда, пять или шесть парней в доспехах, шлемах и доспехах последовали за ним без промедления. Макулык взял жеребенка, стоявшего за домом. Жанкожа быстро прочел "Куран" и, наконец, добрался до него. Быстро поднял меч.

В мгновение ока из глаз айбатанана вырвалась слеза пора-пора и легла перед ним на корточки. Увидев его несчастный случай, Жанкожа опустил меч.

- Принесите побелевшие! - сказал он, не отрывая от нее взгляда...

Глава отряда побежал и вошел в дом. Не оглядываясь, Жанкожа выплеснул из него молоко в чашке зерен на голову макулатуры.

Из ее глаз капали слезы, и она повернулась назад и медленно - медленно исчезла. Люди, которые радовались тому, что суслик избавился от одобрения, были в восторге.

Жанкожа два дня пролежал у старейшины. К Ажде не вернулся. Аул избавил админов от паники и дал камасат. На третий день вернулся на родину. Старшие провожали батыса до самой деревни. После выхода из села освободили бразды правления...

Ночь. Жымыңдайды звезд. При свете луны, освещенной луной, четко прослеживается рельеф дороги. В Кызыл-кумыме на коне летает Тор. Ак отау вдруг показалось спереди. Вокруг горят бесчисленные свечи, выстроенные в ряд. Это место кажется знакомым. Когда Анадай очутился на земле, он сразу почувствовал, что это место, где лежит труп лошади. А значит, он был атакован. В противном случае это место должно было занять до полудня завтра. Кто из восемнадцати тысяч ученых понял загадку?! На равнине, которую он видел своими глазами, не было армии вокруг, как будто орда хана мигрировала. Когда мы подошли к красивому белому Отау, из него вышла высокая девушка, одетая как принцесса. Инабек слегка склонил голову и поздоровался:

- Пассажир, ваш маршрут виден далеко. Отдыхайте в отеле на одну ночь!

Жанкожа поздоровался с девушкой. Если под торысы аман, отдаленность от села протекает бессимптомно. Казалось, что больше интересовало, что там за секрет, чем аорты девушки из белой семьи в айдале. После того, как Коран был прикреплен к голове мужчины, он дал ему имя. Умылся в воде в миске. Вслед за девушкой он вошел в дом и опередил ее. Дастракан жайнап. » Если бы на столах страны была такая вкусная еда", - подумал он.

Объяснение: