Якія радкі балады перадаюць найбольш напружаныя моманты дзеяння? Шылер Кубак

“Але юнак апярэдзіў прыбой,
Надзеі на Бога усклаў,
I кінуўся ўніз са скалы крутой,
Нырнуў і ў прорве прапаў.
I агарнула прыдворных трывога,
Шкада ўсім стала хлапца маладога.”
“I раптам бліснула нешта з вады:
То не лебедзь крыламі б’е,
Змагаецца з хвалямі паж малады.
Ён правай рукою грабе,
А ў левай кубак высока трымае,
I крык захаплення над прорвай лунае.”
“I вір мяне пацягнуў, павалок
З нястрымнай сілай на дно,
А знізу сустрэчны імчаўся паток,
I яны зліліся ў адно.
I так мяне біла, круціла, вярцела:
Я думаў, душа адарвецца ад цела.”
“I ўжо да мяне падплывала акула,
Драпежніца кроў сваім носам пачула.
I стала мне жудасна, ледзь не самлеў,
Мой дух агарнуўся тугой:
Ніхто не ўратуе, я ў прорве вісеў
Сам-насам са смерцю ліхой,
Не чуючы добрага слова людскога,
Сярод страшыдлаў прадоння марскога.
I тут на мяне з багровай імглы
Накінуўся спрут-васьміног,”
“Каралеўну спалохаў бацькаў загад:
«Калі ласка, я вельмі прашу,
Зазнаў ён і так небяспекі шмат,
Не губіце жывую душу,
Не прымушайце юнага пажа,
Няхай хто з рыцараў храбрасць пакажа».
“I прасвятлела душа юнака,
Каханне адолела страх.
Румянцам палае ў красуні шчака,
I слёзы ў яе на вачах.
I кінуўся хлопец у вір галавою,
Каб шчасце знайсці ці пакончыць з сабою.”