О Беларусь, мая шыпшына, зялёны ліст, чырвоны цвет! У ветры дзікім не загінеш, чарнобылем не зарасцеш. Філасофская паглыбленасць, зварот да агульначалавечых праблем уласцівы вершу "Ніколі праўда не ўмірае". У алегарычнай форме ў ім сцвярджаецца неўміручасць праўды жыцця: Жыццё закон нязломны мае: Ніколі праўда не ўмірае. Адно хоць зернетка малое ды застанецца пра былое. Ні на пяску, ні на каменні ушчэнт не выпетрае зерне: узыдзе, ўсходы будуць з плёнам, з адзінак вырастуць мільёны
О Беларусь, мая шыпшына, зялёны ліст, чырвоны цвет! У ветры дзікім не загінеш, чарнобылем не зарасцеш. Філасофская паглыбленасць, зварот да агульначалавечых праблем уласцівы вершу "Ніколі праўда не ўмірае". У алегарычнай форме ў ім сцвярджаецца неўміручасць праўды жыцця: Жыццё закон нязломны мае: Ніколі праўда не ўмірае. Адно хоць зернетка малое ды застанецца пра былое. Ні на пяску, ні на каменні ушчэнт не выпетрае зерне: узыдзе, ўсходы будуць з плёнам, з адзінак вырастуць мільёны