Нужно перевести с на татарский язык мама! мамочка! сколько тепла хранит это красивое слово, которым называют самого близкого, дорогого и единственного человека. в мире много разных женщин, но самая любимая – это мама. она открывает для нас мир, учит быть мудрыми, дает советы, заботится о нас. мама самый родной и бесценный человек на свете. нет мамы дороже, справедливей и родней. она крепко любит, нежно голубит, , приласкает, обогреет, сохранит от тысячи бед. каждый из нас может доверить ей свое сердце. мама нужна для счастья и в трудную минуту. «мама! » - мы произносим, когда нам страшно и больно. на свете без мамы можно жить, но только плохо. ведь больше всех о детях заботится только мама. вместе с ней мы радуемся наступившему празднику, первому цветку и первому снегу. в детский сад и в первый класс мы идем вместе с мамой. мы любим наших мам и ласково называем их – мамочка. какое это красивое слово – мама. его хочется повторять вновь и вновь. это слово дорого и взрослым, и детям. мама отдает нам свою любовь, не требуя ничего взамен. она строга, но справедлива. она в трудную минуту. она испытывает радость за нас, когда всё хорошо, и печалится когда плохо. она не знает, что ….. когда смотришь на нее, чувствуешь тепло. когда думаешь, о ней невольно улыбаешься. когда тоскливо, вспоминаешь её ласку. когда сидишь с ней рядом, неприятности исчезают. сияние её глаз не сравнится с сиянием солнца. её взгляд спокоен. её улыбка привлекательна и загадочна. её смех от души. её мечты нам неизвестны… у мамы самое доброе и ласковое сердце, самые добрые и ласковые руки, которые умеют все. ни одной минуты, не ведая отдыха, мамины руки находят работу. то она что-то мастерит, то готовит тесто для пирога или хлеба, так много в жизни, переделав, мамины руки не останавливаются ни на мгновение, они постоянно в работе. мамин родной голос согревает теплом, только одним взглядом она может порадовать нас. когда мама рядом, то хочется смеяться, петь, танцевать – всё хорошо и всё легко. а стоит только ей отлучиться, даже солнечная погода кажется пасмурной. мне кажется, что без мамы этот мир был бы неинтересным и скучным, потому что мама - это солнышко, которое светит нам каждый день.

Әни! Әнием! Күпме җылылык саклый ул матур сүз, шулар дип атыйлар, иң якын, кадерле һәм бердәнбер кеше.
Дөньяда бик күп төрле, хатын-кызлар, тик иң яраткан – бу әни. Ул ача, безнең өчен тынычлык, өйрәтә булырга мудрыми, киңәшләр бирә, заботится безнең турында.
Әнием иң газиз һәм бай кеше на свете. Юк әниләр кыйммәтрәк, справедливей һәм родней. Ул нык ярата, нежно голубит приласкает, обогреет, сохранит мең бәладән. Безнең һәрберебез мөмкин ышанып тапшырырга теләр иде микән аңа үзенең йөрәк. Әни кирәк бәхет өчен һәм ярдәм күрсәтү, авыр минутта. "Әни!" - без произносим, кайчан безгә куркыныч һәм больно.
На свете башка әниләр яшәргә була, тик бик начар. Чөнки күбрәк барлык балалар турында заботится генә әни. Аның белән бергә без дә шатланабыз наступившему бәйрәмгә, беренче цветку һәм беренче карда. Балалар бакчасы һәм беренче сыйныф, без барабыз әнисе белән бергә. Без яратабыз безнең әниләр һәм ласково называем аларны – әнием.
Нинди ул матур сүз – ӘНИ. Аның әйтәсе килә повторять кабат һәм кабат. Бу әйтү кыйммәт һәм өлкәннәргә да, балаларга да. Әни отдает безгә үз мәхәббәтен дә тапкандыр, берни дә таләп итә алмашка. Ул строга, әмма справедлива. Ул үстерергә ярдәм итәчәк, авыр минутта. Ул испытывает шатлык өчен бездә кайчан барысы да яхшы, печалится кайчан начар. Ул да белә
Кайчан смотришь аңа, җылы тоясың. Кайчан думаешь, аның турында ирексездән улыбаешься. Кайчан тоскливо, вспоминаешь аның ласку. Кайчан сидишь аның белән янәшәдә, неприятности исчезают.
Балкышы аның күзе түгел белђн чагыштырырлык килә кояш. Аның карашынча спокоен. Аның елмаю привлекательна һәм загадочна. Аның көлү чын күңелдән. Аның хыяллар безгә тамашачыга алар билгеле түгел...
Әнинең иң игелекле һәм ласковое йөрәге, иң ягымлы куллары, алар барысы да беләләр. Бер минут, ведая ял мамины куллары табалар башлады. Ул нидер мастерит, ягъни әзерли тесто өчен пирога яки икмәк, күп тормышында, переделав, мамины куллары түгел останавливаются бер мизгеле күңелләрдә мәңге сүрелмәс, алар гел эштә.
Әниләр, туган тавышы согревает җылы гына булып взглядом ул мөмкин порадовать безне. Кайчан әни янда булса, әйтәсе килә смеяться, җырларга, биергә – барысы да яхшы һәм барысы да җиңел. Ә тора генә аңа отлучиться, хәтта кояшлы һава торышы калса пасмурной.
Миңа калса, башка әниләр бу дөнья булыр иде неинтересным һәм скучным, чөнки әни - ул наз, ул килгән саен безгә һәр көнне.