Скласцi верш пейзажнай лiрыкi на беларускам языке, ( )

Зiма  скавала  рэчак   бег,

Iльдом  пакрыла  лужыны  старанна.

Цалуя  дрэў  ласкава  раны,

схавала  iх   у  iскрысты  снег.

У  новай  вопратцы  абшар

працягвае  да  сонца  голле.

И  раптам  стала  наваколле

адлюстраваннем  нашых  мар.

Цудоўныя  насталi  днi,

i знiкла  з  сэрца  злая  скруха.

I льецца зiмнi звон у вуха

чароўнай  гэтай  цiшынi.