Толғанай. Уа, армысың, киелі далам! Жер. Дені - қарның сау ма, Толғанай! Өзің бе келген?
Толғанай. Білем, білем. Мен де күтіп жатқанмың, Толғанай! Япырау, бұл жолы да жалғызбысың?
Толғанай. Айтпадым. Аузым барады.
Жер. Болған оқиғаны оған баянлайтын бір адам өмір бойы табылмас деймісің? Халық аузына қақпақ қоя алмайсың. Туған анасының қасіретті күйде кеткені, әкесінің кім екенін, әдейі болмаса да, әлдебіреудің айта салу қаупін ойлаудың ба?
Толғанай. Жоқ, онда не тұр? Ерте ме, кеш пе, әйтеуір бәрі мағлұм болары анық. Шүкір, өзі де азамат болып қалды ғой. Ендігі жерде өзгеден ести қалғанда да оғаштығы жоқ. Айтайыншы-ақ деп бел байласамда, шынтуайтқа келгенде, бойымды бір қорқыныш билейді де, ауыз аша алмай қала берем.
Жер. Не десең о де, адам болған соң өзі туралы шындықты біліп жүруі шарт, Толғанай!
НАДО Переведите! ​

shootdm100    3   26.02.2021 10:11    1