Тема “құсбегілік неге спорт жүргі жатпайды?”ЭССЭ
это

Құсбегілік — елімізде кенжелеп қалған өнер. Кезінде ол не өнер емес, не спорт емес, бір ауыр күй кешкен кезде құсбегілікпен айналысатын ақсақалдармен ақылдаса отырып, аң аулайтын жыртқыш құстарды баптау, аңға салу ережелерін жасап едік. Қазір ол мүлдем ескірді. Енді халықаралық тәжірибелерге сүйене отырып, құсбегіліктің жалпы жаңа ережелерін, әдістемесін жасап, оны ұлттық спорттың бір түрі ретінде әрі қарай дамытуымыз қажет. Ол үшін бюджеттен қаржыландырылатын мемлекеттік орталық ашу қажет деп санаймын. Міне, сол орталықта көкпар болсын, тоғызқұмалақ болсын, бүркітшілік болсын, барлық ұлттық спорт түрлерінің мамандары жиналып, әркім өз саласын дамыту бойынша жұмыс жасар еді. Одан кейін әр облыста ұлттық спорт мектептерін, бөлімшелерін ашып, онда жастарды ұлттық спорт түрлеріне үйретуіміз керек»

2)

Құсбегілік– бүркіт, ителгі, қаршыға, қырғи, тұйғын, тұрымтай, сұңқар, лашын, жағалтайсияқты жыртқыш құстарды қолға үйретіп, аңға, құсқа салатын саятшылық өнер. Құсбегілік қазақ, қырғыз халықтарында ежелден келе жатқан үлкен өнер ретінде саналады. Қазақ халқының арасында бұл өнердің тамаша шеберлері кең дәріптеледі. Мәселен, «Аспанда жүрсем қанатым талады, жерге қонсам жалайыр Шора алады», «Тінейдегі қасиет — ұялас екен сарқұспен, Шорадағы қасиет — тілдес екен бар құспен»,— деген сөз-дер бар