Тазаргын келсе, театрга бар! «Әдебиет пен өнер ұлы болмаган жерде ұлт та улы болмайды» деген Ғабит Мүсірепов. Кез келген елдi ерекшелейтiн мәдениеті мен әдебиеті, салт-санасы мен тарихы, рухани дуние таным екені даусыз. «Ел iшiнде онер бар, онердi тапкан шебер бар» дейді дана халкымыз. Сол сан турлi енердiн iшiнде театр онерi, театр мәдениетiнiн орны ерекше. Әрбiр театрдын тарихи жагынан калыптасып дамуы, болашакка кадам басуы, өсіп-оркендеуі, әр халыктын омiр тұрмысымен, салт-санасымен, тагылымды тарихымен және iшкi мәдениетімен тығыз байланысты.

Семейдегi Абай атындагы казак музыкалык драма театры букiл казак театры енерiнiн карашанырагы болып саналады. Оған дәлел 1917 жылы Мұхтар Әуезовтін басшылыгымен «Ойкуды >> жайлауында қойылган «Еңлік-Кебек» пьесасы. Бул пьеса казак елiндегi жана енердiн, казак театрынын тұсаукесері болды. Қазақ мәдениетiнiн өркендеуіне сүбелі үлес коскан, зор екпiндi куш болды. Театр өнерi карыштап дами бастады, алга кадам басты. Ойкудыкта ойлы дуниемен бастау алган рухани сілкініс, өнердің өркендеуіне жұмыс жасады. Мұхтар Омарханұлының бастауымен «Ес-Аймак» театры 1920 жылдары каркынды жұмыс атқарды. Рухани шөлдеген журтты өнермен сусындатты. Әйгілі Әміре Кашаубаев, Иса Байзаков, Жұмат Шанин, Ғалиакпар Төребаев, Қалибек Куанышбаев сынды майталман өнер иелері топтасып, театр өнері биікке канат қақты.

осыган түсінік жазып жіберіңіздерш​

Vilka2008    2   17.05.2021 08:01    1